Instrukcja waporyzacji

Przechowywanie medycznej marihuany

Kupując w aptece susz poproś o fakturę imienną – w razie kontroli masz dowód zakupu konopi legalnie i ominą Cię potencjalne nieprzyjemności ze służbami/policją.

Susz przechowuj w opakowaniu, w którym został wydany (czasami jest to oryginalne opakowanie, a czasami farmaceuta przełoży susz do innego opakowania aptecznego).

Susz przechowuj w temperaturze pokojowej lub niższej, w miejscu niedostępnym dla dzieci oraz nienasłonecznionym i z dala od źródła ciepła (np. nie na kaloryferze).

Mielenie
Przygotowując susz do waporyzacji wybierz top z opakowania (top, czyli jedna „szyszka”), jeśli jest dużych rozmiarów (powyżej 2 cm) możesz go przepołowić/rozerwać i jego część umieścić w młynku i zmielić.


Krok 1
Wybierz odpowiedni stopień mielenia. Zdejmij górną pokrywę młynka i umieścić pąki marihuany na ząbkach. Upewnij się, że nie umieszczasz marihuany pośrodku komory.

Krok 2
Na umieszczoną w komorze marihuanę nałóż pokrywę młynka i powoli przekręcaj w kierunku wskazówek zegara lekko dociskając. Postać suszu po zmieleniu powinna bardziej przypominać mieszankę ziół prowansalskich niż piasek.

Krok 3
Otwieranie komory młynka. Po zmieleniu, delikatnie odkręcaj pokrywę młynka.
Zachowaj ostrożność, gdyż cześć suszu może przykleić się do pokrywy młynka.


Ładowanie waporyzatora

Zmielony susz umieść w komorze waporyzatora. Każdy waporyzator może mieć komorę innej pojemności, ale zwykle jest to 0,1 lub 0,2 grama. Jeśli do waporyzatora dołączone są kapsułki dozujące (małe, metalowe, okrągłe z dziurkami) to suszem napełniamy taką kapsułkę i umieszczamy ją w komorze waporyzatora.

Jeden ładunek konopi może wytrzymać kilka cykli grzewczych, więc sprawdzaj kolor suszu w komorze waporyzatora pomiędzy sesjami. Jeśli jest ciemnobrązowy lub czarny przypominający tytoń, nie nadaje się do ponownego waporyzowania i należy go wyrzucić do śmieci.

Wybór temperatury

Zamknij komorę waporyzatora i go włącz, a następnie ustaw temperaturę waporyzacji. Jeśli waporyzujesz pierwszy raz zacznij od niskiej temperatury – np. 160° C. Zaleca się rozpoczynanie od najniższej temperatury i powolne jej podwyższanie, dopóki nie znajdziemy ustawienia, które da taką ilość, smak i potencjał pary, który nam najbardziej odpowiada 1. Waporyzować można w różnych temperaturach, zwykle w zakresie 157° C – 220° C. Najlepszy efekt terapeutyczny, a jednocześnie najmniejsze działania niepożądane, osiągniesz stosując metodę zwaną „vapour stepping”, czyli jeśli będzie waporyzował od niskiej (około 160°) temperatury i stopniowo ją zwiększał, aż do uzyskania efektu terapeutycznego np. pierwszy i drugi wdech – 160°, trzeci i czwarty wdech – 170°, piąty i szósty wdech – 180°. Alternatywnie pierwszy wdech – 160°, drugi wdech – 165°, trzeci – 170° itd. Ta metoda może zwiększyć całkowitą ilość wdychanych związków obecnych w suszu, ponieważ niektóre z nich jak kannabinoidy i terpeny mają bardzo niską temperaturę wrzenia i mogą zostać zniszczone przy najwyższym ustawieniu.

Uwaga: CBD zazwyczaj przekształca się w parę wodną w wyższej temperaturze niż THC.

Inhalacja (waporyzowanie) a palenie

Płomień zwykłej zapalniczki osiąga prawie 2000°C, podczas gdy temperatura wrzenia składników leczniczych konopi wynosi około 120–220°C. Użycie ognia do ogrzania konopi prowadzi do spalania, tj. utraty co najmniej 50% związków leczniczych oraz wchłaniania substancji rakotwórczych, spalonego materiału roślinnego i smoły. Waporyzatory pozwalają tego uniknąć. Konopie są podgrzewane tylko powyżej temperatury wrzenia związków leczniczych i uwalniają je w postaci pary, bez spalania materiału roślinnego. Dzięki tej metodzie pacjenci zużywają mniejszą ilość suszu i lepiej wykorzystują właściwości lecznicze związków zawartych w kwiatach konopi leczniczych.

Inhalacja

Jeżeli dopiero rozpoczynasz terapię medyczna marihuaną, pierwsza inhalacja powinna odbywać się w spokojnej atmosferze. Zaleca się rozpocząć jedną inhalację (wdech) wstrzymując parę tak aby dotarła do płuc, a następnie odczekać minimum 10-15 minut, aby określić efekt. W ciągu kilku sesji sam ocenisz, jaka dawka i jaka temperatura waporyzacji służy Ci najlepiej. Daj sobie czas i każdego dnia próbuj waporyzować na innych temperaturach oraz powoli zwiększaj czas sesji lub ilość wdechów (najprościej będzie Ci ocenić efekt terapii na podstawie ilości wykonanych wdechów. Zacznij od dwóch i przy każdej kolejnej waporyzacji zwiększaj o 1-2 wdechy, aż do uzyskania efektu terapeutycznego). Rób przerwy 10-15 minut w czasie jed nej sesji i oceniaj jak się czujesz – może się okazać że 2-3 wdechy przynoszą oczekiwany efekt i więcej nie potrzebujesz. Nie spiesz się ze zwiększaniem dawki – więcej nie znaczy lepiej.

Uwaga: przerwij inhalacje, jeśli pojawią się efekty niepożądane

Masz nieograniczony czas na znalezienie dawki, która będzie Ci najlepiej służyć. Jeśli jednak coś Cię zaniepokoi, albo po kilku dniach nie czujesz żadnej różnicy lub czujesz się gorzej – skontaktuj się ze swoim lekarzem prowadzącym.

Na początku zapisuj sobie godziny waporyzacji i ilość wdechów oraz temperaturę waporyzowania w dzienniczku pacjenta. Pomoże to lekarzowi zmodyfikować terapię do Twoich indywidualnych potrzeb.

W czasie waporyzacji wdychasz parę zawierającą kannabinoidy, terpeny, flawonoidy i inne substancje zawarte w konopiach, a wydmuchujesz parę bez ww składników. Para jest zwykle dobrze widoczna (im wyższa temperatura tym bardziej), a z czasem słabnie. Kiedy para przestaje lecieć, oznacza to koniec danej sesji. Nie otwieraj waporyzatora od razu, bo możesz się poparzyć. Odczekaj kilkanaście minut i sprawdź jak wygląda susz – jeśli zmieni kolor na brązowy, wtedy należy wymienić susz w komorze na nowy.

Działania niepożądane

W pierwszych tygodniach waporyzacji mogą pojawić się przejściowe, ale niegroźne działania niepożądane.

Skutki uboczne wywołane przez medyczną marihuanę zazwyczaj mijają i są łagodne oraz zależne od dawki i rodzaju stosowanej odmiany, indywidualnej wrażliwości pacjenta, jego uwarunkowań genetycznych, a także czasu stosowania.

Najbardziej typowe skutki uboczne to: zawroty głowy, suchość w ustach, kaszel (przy inhalacji), uczucie niepokoju, nudności, zaburzenia zdolności poznawczych.

W przypadku stosowania marihuany medycznej o wyższej zawartości THC obejmują one: zmiany nastroju, palpitacje serca, poczucie rozluźnienia, spontaniczne wybuchy śmiechu, głód i pragnienie, wrażliwość na kolory i muzykę, senność, zaburzenia orientacji czasu i przestrzeni, suchość w jamie ustnej.

Jest to znak, że należy zwolnić i następnym razem waporyzować na niższej temperaturze lub zmniejszyć ilość wdechów/skrócić sesję. Z czasem pacjent nabiera tolerancji na te działania.

Konserwacja i czyszczenie

Po pierwszym uruchomieniu waporyzatora najlepiej jest wykonać 1 lub 2 cykle grzewcze bez żadnego suszu w komorze w celu dezynfekcji urządzenia. Wiele instrukcji obsługi waporyzatora jest dostarczanych w komplecie z instrukcjami czyszczenia, a niektóre z nich zawierają przeznaczone do tego akcesoria.

Niezbędne jest ścisłe przestrzeganie wskazówek dotyczących konserwacji dostarczanych wraz z waporyzatorem. Zazwyczaj waporyzator musi być czyszczony raz w tygodniu w celu usunięcia żywicy i materiału roślinnego, aby zapewnić pełne pełne spektrum działania medycznej marihuany.